ประวัติสวนสุนันทา

แรกเริ่ม ของการก่อตั้งเดิมที่มหาวิทยาลัยเป็นส่วนหนึ่งของวังสวนสุนันทา ซึ่งถือเป็น เขตพระราชฐาน และเป็นสถานที่ประทับ พักผ่อนพระอริยาบถของพระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโดยมี พระราชประสงค์โปรดเกล้าให้มีการจัดหาดอกไม้นานาพรรณ และจัดตั้งเป็น “สวนสุนันทาอุทยาน” อันมีชื่อมาจากสวนของพระอินทร์บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และพระนามของ สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์พระบรมราชเทวี ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้มีการสร้างพระตําหนักเพิ่มเติม เพื่อไว้สําหรับเป็นที่ประทับให้แก่เจ้านายฝ่ายใน รวมทั้งเป็นอาคารที่พัก สําหรับข้าราชบริพาร จํานวน 32 ตําหนักโดยพระวิมาดาเธอกรมพระสุทธาสินีนาฏปิยมหาราชปดิวรัดดา ได้ทรงโปรดให้จัดตั้ง “โรงเรียนนิภาคาร” ขึ้นภายในสวนสุนันทาเพื่อเป็นโรงเรียนสําหรับกุลสตรี ให้การศึกษา แก่บุตรีของขุนนาง ข้าราชการผู้มีบรรดาศักดิ์ และข้าหลวง
จากตําหนักต่าง ๆ

กระทั้งในปี พ.ศ. 2475 เกิดการ เปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองที่ส่งผลกระทบต่อระบบเจ้านาย
เป็นอย่างมากทําให้บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวั่นเกรงต่อภัยทางการเมืองจึงต่างพากันทยอยออกจากสวนสุนันทาจนหมดสิ้น ส่งผลให้วังสวน สุนันทาที่เคยงดงามถูกปล่อยให้รกร้างขาดการดูแลและทําให้โรงเรียนนิภาคารถูกยกเลิกดําเนินการไปโดย ปริยาย ครั้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล วังสวนสุนันทาที่ทรุดโทรมได้รับการฟื้นฟู กลับมาสวยงามอีกครั้ง โดยคณะรัฐมนตรีมีมติให้ใช้พื้นที่ของวังสวนสุนันทาให้เกิดประโยชน์โดยแปรจาก ราชสํานักฝ่ายในเป็นสถานศึกษาและได้จัดตั้งเป็นสถานศึกษาของชาติ อันก่อเกิดพัฒนาการของมหาวิทยาลัย ราชภัฏสวนสุนันทามาเป็นลําดับ